De dagelijkse gerichten waren belast met eenvoudige zaken, zoals over panding aan roerende goederen, pachtcontracten, borgstellingen, leveringscontracten, huurzaken, het verwonden van vee en het onrechtmatig in bezit nemen van gevonden voorwerpen. Indien een schuld de waarde van roerende goederen te boven ging, moest men zich wenden tot de hoge bank waartoe de dagelijkse heerlijkheid behoorde, die zowel roerende als onroerende goederen mocht panden. Omdat de archieven van de dagelijkse gerichten veelal slechts zeer fragmentarisch zijn overgeleverd, komen in de meeste archieven lang niet alle genoemde zaken voor.
Transport van onroerende goederen komt zo-wie-zo niet voor. Tot 1335 behoorde dat tot de competentie van de schepenbank van Zaltbommel, daarna tot die van de nieuwe ingestelde hoge banken. Na 1700 komt rechtspraak in geschillen nog maar sporadisch voor en beperkt de rechtspraak zich grotendeels tot volontaire (vrijwillige) zaken. Het bestraffen van zware misdrijven bleef als vanouds voor de hele Bommeler- en Tielerwaarden voorbehouden aan de schepenbank van Zaltbommel. *