Zoelen ging in 1576 over tot de hervormde religie. Cornelis van Utrecht, een voormalige monnik van de abdij van Egmond, werd de eerste predikant. In de notulen van 1658 is voor het eerst de organisatievorm te vinden. De kerkenraad bestond uit 7 personen: predikant, drie diakenen en drie ouderlingen. De kerkenraad was belast met het toezicht op het gedrag van gelovigen en de registratie van dopen, trouwen en lidmaatschap. De diaconale taak (armenzorg) is in de gemeente Zoelen steeds aan de kerkenraad gebleven. Vanaf 1828 was de kerkvoogdij formeel een afzonderlijke organisatie. Vanaf toen werd gesproken over kerkvoogden en notabelen. De kerkvoogdij hield zich bezig met het beheer van kerkelijke goederen en fondsen: financiële administratie, beheer van de kerk en van de begraafplaats behoorden tot de taak van de kerkvoogdij.
Het archief bevat een lijst van predikanten. Van één predikant, dominee Cassius, is een geschrift in het frans in het archief te vinden: 'Memoire concernant les églises reformées dans le royaume de Pologne'.
Een andere bekende dominee was dominee Kist (dominee van 1818-1823). die veel geschreven heeft. De Stefanuskerk, genoemd naar de eerste martelaar, werd in de 15e eeuw gebouwd. De kerk heeft een hoge toren van 36 meter. In de kerk hangt een rouwbord uit 1603. Het orgel werd in 1895 gebouwd door de orgelbouwfamilie Van Dam. Dit orgel werd samen met de kerk gerestaureerd in de jaren tachtig. Bij die restauratiewerkzaamheden werden graven gevonden van de families Vijgh en Pieck. Deze families bewoonden in resp. 17e en 18e eeuw het kasteel van Zoelen.
Het huis Soelen is steeds nauw verweven geweest met de hervormde gemeente. De heer van Soelen bezat het collatierecht. De heer van Zoelen zorgde -in ieder geval tot de afschaffing van de heerlijke rechten- ook voor de bezoldiging van de predikant. De herenbank in de kerk, die tegenover de preekstoel staat, herinnert nog aan de band met het huis Soelen.